Mijn naam is Hans, ik ben 56 jaar en woonachtig in Zwolle. Als kind ben ik opgegroeid met het geloof, of beter gezegd met de kerk. God zag ik als een strenge Vader en er was een grote afstand tussen Hem en mij. Dat leek mij heel normaal. Jezus kwam überhaupt weinig ter sprake. Het geloof had in mijn ogen niet veel meer te bieden dan vastigheden als bidden, bijbel lezen en catechisatie.
De automatische piloot
Ik ben getrouwd op mijn 23e, we kochten een eigen huis, kregen drie kinderen en we hadden het prima voor elkaar. Het geloof bleef ook in die jaren een gewoonte die we op de automatische piloot uitvoerden.
In 2003 besloten de moeder van mijn kinderen en ik om de Alpha cursus te gaan doen. Er was in die cursus een weekend waar je wegging met de groep om je te verdiepen in het werk van de Heilige Geest. Ik ervoer een enorme weerstand, wilde naar huis en niets meer met dit gedoe te maken hebben. Ik liet me overhalen te blijven. Die zondag-ochtend, tijdens het lied ‘herstel mijn eerste liefde’ voelde ik ineens twee handen in mijn nek en hoorde een stem die tegen me zei: “Het wordt tijd om te kiezen Hans, kies je voor Mij of kies je tegen Mij”. Dat klinkt heel eng en heftig misschien, maar voor mij was het een geweldige ervaring om Gods stem te horen.
Zo dichtbij, persoonlijk en intiem
Het raakt me nog vaak als ik aan dat moment denk. Ik ontdekte in dat moment dat God bij me was. Niet als afstandelijke God, maar zo dichtbij, persoonlijk en intiem. Dat Hij me bij m’n nek pakte en liet merken: Ik ben er wel, maar waar ben jij? Kun je wel voor Mij kiezen? Ik barstte in tranen uit en koos op dat moment om Jezus te volgen.
Die keuze maken is eenvoudiger gezegd dan gedaan. Ik had om me heen veel mensen die niets met het geloof hadden. Op mijn werk, op de voetbal, in de buurt. Ik kwam nooit voor mijn geloof uit, schaamde me er soms zelfs voor. Dus toen ik daar ervoor koos om Jezus te volgen, sloeg de onzekerheid toe. Wat zou dit betekenen? Wat zouden anderen hiervan vinden?
Mag ik zijn wie ik ben?
Wat anderen van mij vonden, stond altijd centraal in mijn leven. Mag ik zijn wie ik ben, met die vraag ging ik door het leven. Altijd op zoek naar waardering en erkenning. Ik probeerde dat in te vullen door hard te werken, te zorgen voor mijn gezin en iedereen het naar hun zin te maken. Ik was een ontzettende pleaser en vermeed ieder conflict. Ik kwam daardoor in een persoonlijke crisis terecht. Ik wilde niet meer steeds blijven pleasen en conflicten vermijden. Ik veranderde. We kregen steeds grotere relatieproblemen, die eindigden in een scheiding.
Een moeilijke periode volgde waarin ik depressies kende en zelfs zwarte momenten waarin ik het leven niet meer zag zitten. Mijn zelfbeeld werd er niet beter op. Dingen die mij in het verleden wel eens waren verteld, zoals ‘jij bent niet geschikt voor een relatie’ en ‘jij bent wel heel moeilijk om mee samen te leven’, ging ik steeds meer geloven. Ik voelde zoveel onmacht, dat ik wegvluchtte van alle problemen en in verschillendeonzuivere en ongezonde relaties dook. Alles om maar die waardering te krijgen waar ik naar zocht.
Ik werd letterlijk stilgezet
De zomer in 2021 veranderde alles. Ik kreeg een flinke griep en lag daarmee al weken op de bank. Zelfs de trap op naar bed lukte niet. Ik werd letterlijk stilgezet en had tijd om na te denken. Ik besloot op dat moment alles te laten rusten en niet meer op jacht te gaan naar relaties, erkenning en waardering. Ik vroeg God om hulp en ook goede vrienden baden voor mij.
Ik was actief bij demonstraties tegen het overheidsbeleid en had de vlag omgekeerd aan de gevel hangen en een hart voor vrijheid op het raam. Vrijdag 20 augustus 2021 ging de bel. Ik deed open en een mooie stralende vrouw keek me aan en stelde zich voor als Julia. Ze had de vlag gezien en was benieuwd of de bewoners ook wilden verbinden met gelijkgestemden. Nou, dat wilde ik wel! Ik raakte op slag verliefd op haar. Net op het moment dat ik alles los had gelaten en bij God had neergelegd. Een favoriet muzieknummer van ons is Jireh, wat betekent; voorzien. Jahweh Jireh, God voorziet. En hoe!
We hadden een paar keer afgesproken en kregen een relatie. Julia was sinds haar jeugd niet meer met geloof bezig, terwijl het voor mij belangrijk was. Dit vond ik lastig maar ook dat liet ik rusten en bracht ik in gebed. Vreemd genoeg was zij het die het initiatief nam om naar avonden te gaan waar het over God ging. Samen zijn we toen opnieuw de zoektocht naar God begonnen. We zijn de cursussen bij Upstream gaan doen en hebben veel gepraat over het geloof. Ik kon steeds meer van mijn verleden en alle leugens waarin ik ben gaan geloven uitgummen. Mezelf aanvaarden zoals ik ben en zien als een geliefd kind van God.
Steeds maakte ik dezelfde fout
Julia is daarin echt een steun voor mij. Als ik naar haar kijk, dan zie ik dat God haar heeft gemaakt zoals ze is. Daar kan ik van genieten. Tegelijk realiseer ik me dat het ook voor mij geldt. De dingen die ik in mijn leven had meegenomen zaten hardnekkig vast in mij. Het is mij nu duidelijk. Steeds maakte ik dezelfde fout. Ik vertrouwde op wat mensen mij bevestigden. Maar precies in het midden van de Bijbel in Psalm 118:8 staat: “Beter te schuilen bij de Heer dan te vertrouwen op mensen”
Geloof was vroeger een vorm van gebondenheid voor mij, maar nu is het mijn vrijheid
Dat is wat ik nu wil doen. Geloof was vroeger een vorm van gebondenheid voor mij, maar nu is het mijn vrijheid. Doordat Jezus aan het kruis stierf ben ik vrij! Hij heeft voor mijn zonden betaald. Door Jezus is er geen afstand meer tussen God en mij. Ik vertrouw op God alleen. Jezus volgen is echt de beste keus die ik ooit heb gemaakt.