Wat drugs, liefde en yoga niet gaven – Hilde vond het toch

Ik ben Hilde, ik ben 29 jaar en kom uit Arnhem. Ik woon samen met mijn vriend Bram en zoontje Willem in Apeldoorn.

Als ik terugkijk op mijn leven, zie ik een lange zoektocht naar bevrijding van een gevoel van eenzaamheid en leegte. Zover ik mij kan herinneren was ik als jong meisje op zoek naar een maatje. Ik was regelmatig verliefd en had vaak andere vriendinnen. Ik hoopte op verkering of een beste vriendin en worstelde met het gevoel van alleen zijn.

Toen ik twee was gingen mijn ouders uit elkaar. Een aantal jaar later ontmoette mijn vader zijn huidige vrouw Suzan en zij kregen samen drie dochters. Mijn moeder had verschillende relaties, maar bleef uiteindelijk lange tijd alleen. Ze werkte veel en hard aan haar carrière en bewandelde een weg van spirituele ontwikkeling, die voor haar uitkwam bij het boeddhisme. Mijn ouders probeerden goed contact te onderhouden, maar dit verslechterde met de tijd. Uiteindelijk verliep het contact voornamelijk via mij. Dit gaf een gespannen sfeer.

Elke week ging ik op en neer tussen papa en mama. Ik leefde in twee totaal verschillende werelden. Het was constant schakelen en ik voelde mij daarin alleen. Het verlangen naar gezien worden was sterk aanwezig. Ik worstelde met angst voor afwijzing en negatieve gedachten. Later in de pubertijd kwam daar zelfhaat bij.

Experimenteren met drank en seks

Ik begon in die tijd te experimenteren met drank en seks. En ontdekte, altijd achteraf, dat ik over m'n grenzen ging. Doordat het verlangen naar geliefd worden sterker was, bleef ik over mijn grenzen gaan. Dit deed ik ten koste van mijzelf en heb daar ook anderen mee pijn gedaan. Als ik verkering had, werd dat een obsessie. Ik kon nergens anders meer mee bezig zijn, waardoor vriendschappen en school op een lager pitje kwamen.

Inmiddels walgde ik van mezelf en dacht in die tijd vaak aan de dood. De pijn die ik mijn zusjes daarmee zou doen, heeft me echter weerhouden van daadwerkelijk actie ondernemen. Ik kon het voor de buitenwereld goed verbergen, maar leefde met een binnenwereld vol onrust. Het voelde als overleven, met een kleine hoop dat het op een dag beter zou worden. Me erger voelen dan zo kon toch niet? In mijn dagboek beschreef ik het als opgesloten zitten in een donkere kamer en niet weten hoe ik eruit kon komen.

Ik werd naar van mijn innerlijke staat

Tijdens mijn studie psychologie begon er een zoektocht naar binnen. Ik was nieuwsgierig en het verlangen om me beter te voelen zorgde ervoor dat ik voor alles open stond. Mijn moeder inspireerde mij om naar een psycholoog te gaan en te starten met mediteren. Maar dit hielp niet, ik werd naar van mijn innerlijke staat. Het was donker, vol oordelen over mijzelf. Ik begon verder te experimenteren met drugs op feestjes en vond daar tijdelijke bevrijding in. Ik begon met een spirituele weg. Ik deed yoga, las over chakra's, analyseerde mijn dromen, legde tarot en verdiepte me in human design. Het was allemaal interessant. In die tijd kwam God ook om de hoek kijken als optie.

Ik weet nog dat ik op een dag op de fiets zat naar mijn werk, muziek in had en genoot van de bomen en de opkomende zon. Van het een op andere moment realiseerde ik mij: God bestaat! Hij is het, de bron van de schoonheid die ik zie. Het was alsof mijn hart open ging en ik kon huilen van geluk.

Ik begon tegen Hem te praten

Maar ik was er nog niet. Door die ervaring veranderde de bron van het leven van universum naar God. Maar ik wist niks over het christelijke geloof en had daar nog flink wat oordelen op zitten. Langzaam, beetje bij beetje begon ik God verder toe te laten in mijn leven. Ik begon tegen Hem te praten en schreef in mijn dagboek brieven aan God. Ik werd nieuwsgierig naar het christelijke geloof, kocht een Bijbel, volgde een Alpha cursus, luisterde naar podcasts en ging naar Upstream.

God begon door mij heen te werken. Mijn geweten speelde vaker op en de afhankelijkheid die ik nog had naar mensen en dingen verschoof steeds meer naar afhankelijk zijn van God. Ik voelde me sterker worden doordat ik het diepe besef kreeg dat ik als kind van God van waarde ben en las over hoe Hij ons liefheeft boven alles. Ik voelde een enthousiasme om met andere mensen te delen over hoe geweldig God is. De bevrijding die ik bij God heb gevonden is voor iedereen beschikbaar en ik gun iedereen de nabijheid van Zijn liefde.

Jezus is gestorven voor onze zonden

In Hem heb ik waarheid, rust en veiligheid gevonden. Jezus is gestorven voor onze zonden en heeft mij voor al mijn jaren dwalen en pijnlijke daden vergeven. Sinds ik moeder ben, besef ik mij nog dieper hoe ongelooflijk groot de daad van God is door Zijn enige zoon Jezus uit liefde voor ons te laten sterven aan het kruis. Mijn zoektocht is gestopt, mijn verlangen vervuld en mijn leven heeft betekenis gekregen doordat ik Hem heb leren kennen.

In Hem ben ik thuis.