Ik ben Jesse, 23 jaar, de middelste van drie zonen met de twee beste ouders die ik had kunnen wensen. Als jong jongetje stond ik bekend dat ik erg gevoelig was, zacht en medeleven met iedereen. Ook was ik altijd ambitieus en wist dat ik hard moest werken om later een goede toekomst te hebben. Hard werkend haalde ik dus mijn VWO en voetbalde ik meerdere keren per week. Tot ongeveer mijn 17e gebeurden er geen bijzondere dingen en had ik een prima jeugd, ik deed “gewoon” wat ik moest doen.
Alleen vanaf die leeftijd begon ik het met lezen van persoonlijk ontwikkelingsboeken. Het lezen stopte nooit. Elke onderwerp kwam aan bod. Gezondheid, geld, mindset en noem naar op. Dat klinkt mooi en heeft me ook echt wel dingen opgeleverd. Alleen het werd erger. Ik begon me te verdiepen in de ‘self healing’ wereld en begon met mediteren, koud water baden en plant medicijnen. Ook dat klinkt mooi. Alleen dat was het niet. Ik had namelijk steeds meer nodig om een gevoel van voldoening te krijgen.
En daar bleef het ook niet bij. Ik kwam terecht in een wereld waarin verteld werd hoe je een echte man moest zijn. Ik moest volgens die wereld leren vechten, elke dag sporten, rijk worden en mijn mindset trainen. Door deze dingen te doen dacht ik dat ik beter was dan de mensen die dat niet deden. Ja, ik was dus compleet in de war. En daar bleef het niet bij.
Door deze hoogmoed en zelfverheerlijking dacht ik dat ik mensen kon gaan coachen.
Door deze hoogmoed en zelfverheerlijking dacht ik dat ik mensen kon gaan coachen. Coachen vanuit mijn eigen inzicht, mijn eigen wijsheid en mijn eigen ervaring. Een jongen van 22 vertelde jou dus dat je veel geld moest verdienen, dat je moest leren vechten en dansen, je vaak moest sporten, je je mindset moest trainen, je je onbewuste brein moest onderzoeken, je je zelf moest leren helen en dat je altijd op zoek moest gaan naar meer. Oftewel, het vereren van afgoden.
Ik jaagde zelf alle wereldse dingen na om opnieuw en opnieuw steeds een leegte op te willen vullen. Door dit na te jagen moest ik mij natuurlijk ook veel harder voordoen dan hoe ik eigenlijk was, zacht en medelevend.
Tot het moment dat Jezus in mijn leven kwam. Een dag na een plant medicijn ceremonie lag ik op een bedje naast een kruis en een foto van Jezus en Maria. Het trok mijn aandacht zo erg wat ik op dat moment niet begreep, nu weet ik anders. Vanaf dat moment ging ik mij verdiepen in God, bestelde ik de bijbel en begon ik met bidden.
En toen werd ik gered. Gered door Jezus. Ik werd bewust van al mijn fouten en gebreken en dat als ik een zo goed mogelijk leven wilde leiden ik dit niet alleen zou kunnen. Ik besefte dat ik Zijn hulp hard nodig had. Terugkijkend op het moment dat ik naar hem keek op de foto is het alsof Jezus zei “kom maar bij mij, dan komt alles goed”. Mijn leven is radicaal veranderd. Door Hem.
Ik ben nederig gemaakt door drie weken lang erg ziek te zijn geweest en twee keer naar de 1ste hulp te hebben gemoeten. Zo goed kon ik mezelf dus helen. Ook ben ik mijn ouders opnieuw en veel meer gaan respecteren en waarderen.
Ik hoef mij niet meer groter voor te doen dan wie ik ben.
Ik hoef mij niet meer groter voor te doen dan wie ik ben. Ik hoef niet steeds opnieuw en opnieuw dingen te doen om een leegte vullen, ik ben namelijk gevuld met zijn goedheid.
Ook ben ik gezegend met een hele lieve en mooie vrouw aan mijn zijde en hopelijk met Gods zegen in de toekomst mooie kinderen. Mijn doel is nu het Woord van God verspreiden en te doen wat Hij wil. God is de waarheid. Jezus is de waarheid. Ik geef mijn leven aan hen. Wetende dat wat er ook gebeurd, het altijd goed zal komen en dat er altijd iemand met mij is.